Przedstawiciele 10 organizacji związkowych z Południowego Koncernu Węglowego SA (PKW) podpisali się pod porozumieniem gwarantującym pracownikom wzrost stawek wynagrodzenia zasadniczego i zaszeregowania roboty o 3 procent oraz 1100-złotową „jednorazówkę”.
Przedstawiciele 10 organizacji związkowych z Południowego Koncernu Węglowego SA (PKW) podpisali się pod porozumieniem gwarantującym pracownikom wzrost stawek wynagrodzenia zasadniczego i zaszeregowania roboty o 3 procent oraz 1100-złotową „jednorazówkę”. – Podwyżka płacy zasadniczej była naszym priorytetem, bo górnik żyje głównie z pensji. Udało się, choć pracodawca chciał „wrzucić” te pieniądze w i tak już wysokie premie – komentuje szef NSZZ „Solidarność” w PKW Waldemar Sopata.
Ustalono, że podwyżki obydwu stawek wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2013 roku.
– Ich wysokość nie jest dla nas do końca zadowalająca, ale musimy się obracać w granicach zdrowego rozsądku i mieć też na uwadze sytuację w grupie Tauron czy w górnictwie w ogóle. Początkowo domagaliśmy się 4-procentowej podwyżki stawek osobistego zaszeregowania, bo uważamy, że załoga zasługuje na więcej, a 1 procent nie zrujnowałby budżetu firmy, jednak poparł nas tylko jeden związek zawodowy. Dla wielu polskich pracodawców, z kolei, nigdy nie ma dobrej pory na podwyżki i bez związkowej interwencji nie daliby nic. Nie chcąc przeciągać dyskusji, a tym samym odraczać podwyżek o co najmniej miesiąc, co byłoby nie w porządku wobec pracowników, ostatecznie zdecydowaliśmy się na podpisanie porozumienia – wyjaśnia stanowisko „Solidarności” Waldemar Sopata.
Dodatkowy zapis gwarantuje górnikom wypłatę 1100-złotowej premii jednorazowej wraz z wynagrodzeniem za lipiec. Kwota ta nie będzie stanowiła podstawy do wyliczenia wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego, wynagrodzenia za urlop i innych składników wynagrodzenia. Jak zaznacza lider „S” w PKW, jest to forma rekompensaty pieniężnej dla pracowników za pierwszą połowę roku, gdy podwyżek nie było.
Kolejnym problemem ujętym w podpisanym dokumencie jest kwestia „soboto-niedziel”. Porozumienie stanowi, że maksymalna liczba dniówek sobotnio-niedzielnych w 2013 roku wynosić będzie 200 na jedną „soboto-niedzielę” w ZG „Sobieski” i 165 na jedną „soboto-niedzielę” w ZG „Janina”. – Uważam, że zrobiliśmy tylko pół kroku, a problem będzie powracał – komentuje przewodniczący Sopata. – Nie możemy się zgodzić, by w ramach środków liczonych na wynagrodzenia za pracę od poniedziałku do piątku płacić też „soboto-niedziele”. Tracą na tym wszyscy, zwłaszcza zaś ci, co w soboty i niedziele nie pracują. Chciałbym jednak podziękować prezesowi Luberze, który „rzutem na taśmę” podjął z nami rozmowy w tym temacie. Inaczej porozumienia w ogóle nie udałoby się zawrzeć. Rozwiązanie zapisane w porozumieniu jest pewnym kompromisem – uregulowaliśmy liczbę dniówek, ale nadal zbyt dużo dniówek sobotnio-niedzielnych jest płaconych „kosztem” zarobków z tygodnia – podsumowuje.
Uzgodniono dwie formy realizacji tzw. tradycyjnego barbórkowego. Świadczenie w wysokości 192 złotych będzie realizowane w naturze lub ekwiwalencie pieniężnym. Wyboru dokona sam pracownik, składając do 31 sierpnia stosowne oświadczenie w Dziale Spraw Osobowych Zakładu Górniczego lub Wydziale Zarządzania Zasobami Pracowniczymi i Doskonalenia Zawodowego.
Zagwarantowano też wzrost premii bazowej i nadwyżki akordowej pracownikom ZG „Janina”, jeśli roczna produkcja węgla handlowego przekroczy 2,575 miliona ton (w roku 2013) lub nastąpi poprawa jakości wydobywanego surowca, co wiązać się będzie z możliwością pozyskania dodatkowych środków.
Źródło oficjalna strona SKGWK NSZZ Solidarność.